qe te jesh shkrimtar duhet te jesh vezhgues, i vertete dhe tkesh dhunti te lindur per te hedhur sic duhet mendimet, ndiesite,dyshimet ne leter
,,,kur te ajo qe shkruan dikush gjej veten time, gjej mendime te miat, ndiesi te miat, dhe kur libri me ben tperjetoj gjera qe skam pas mundesi dhe mi krijon ne imagjinate..per mu ja vlen me e lexu
ne librin" la sombra del viento"(hija e eres) carlos ruiz zafon citon: librat jane pasqyra: ne to sheh vetem ate qe ke ne vetvete..
nje liber me mban te mberthyer nese me ben te ekspoloroj dhe veten time, ne me ve te mendoj per gjera qe skisha mendu ndonjehere se do mundja, ne me fut ne dileme....ne me ben te perjetoj dhe me ngacmon mendjen...
tani sdi ne quhet befasim..po kam lexu "zera femerore" permbledhje me tregime te femrave me te mira qe kane shkruar...dhe cdo tregim ka lene shenje te une..dhe mvjen keq qe e lexove te gjithin menjhere qe si lashe kohe secilit ta shijoja me vete...disa me linin me shije te vertete te hidhur, ca me tmerronin, ca me trishtonin sh...po tgjithe tregime te mrekullueshme, perzgjedhje fantastike