Poezi nga Migjeni

Ktu deshta me postu njeren nga poezite qe me pelqen ndoshta edhe me se shumti nga Migjeni...mirepo nuk prishe pune nese doni ma postu edhe tjera poezi te Migjenit ne kete teme...


PARATHANIA E PARATHANIEVE



Përditë përndojnë zotat

dhe rrëshqasin trajtat e tyne

mbi vjet dhe shekuj

dhe tash s’po dihet ma kush asht zot e kush njeri.

Ndër tru të njerzimit zoti galuc ka ndejun.

Vetvetes me gisht tamthat I ka biruemun

Në shej të pendimit

dhe bërtet në kulm të hidhnimit:

çka, çka krijove?

- E njeriu nuk e di:

a asht zoti pjella e tij.

Por shef se asht kot I kotit

me mendue mbi një idhull

që nuk përgjegj.

Dhe tash s’po dihet ma kush zot e kush njeri.

Ka ardh një kohë,

në të cilën njerzit po kuptohen fare mirë

për me ndërute Kullën e Babilonit,-

dhe në majë të Kullës, në majë të ta majës së fronit

ka me hypë njeriu

dhe ka me thirrë:

Perëndi! Ku je?

Une e adhuroj si shkrimtar !
Gjynah qe vdiq aq i ri !

me mire qe vdiq aman ,,ca do i kishin pa syte..ankohej me zogun ai...se ka marre vesh ca u bo me vone